ABCD i Gartley – cechą szczególną tych formacji są dokładnie sprecyzowane proporcje, które wyrażają się za pomocą współczynników Fibonacciego.
Najprostsze są formacje 3-falowe (ABCD) w Teorii Fal Elliotta znane jako korekty ABC. Bardziej złożone są formacje XABCD, składają się one z 4 fal powiązanych ze sobą ściśle określonymi współczynnikami. Wyróżnić tutaj można formacje: Gartleya, Motyla, Nietoperza i Kraba. Wielu inwestorów uważa, że są to skuteczniejsze formacje niż klasyczne, gdyż nie ma tutaj tak dużej dowolności w interpretacji tego co widzimy na wykresie. Wykorzystują matematyczne zależności zarówno ceny jak i czasu. W związku z tym sprawdzają się z tą samą skutecznością na wszystkich rynkach i interwałach. Włączenie formacji harmonicznych do warsztatu znacznie rozszerza możliwości inwestycyjne.
Celem traderów jest poszukiwanie potencjalnych warunków rynkowych oraz specyficznych strategii, które mają wysokie prawdopodobieństwo sukcesu – elementów opisanych w książce Robert Minera „Strategie inwestycyjne o wysokim prawdopodobieństwie sukcesu”. Stąd też trzeba poszukiwać określonych układów cenowych, które spełniają warunki minimalnej ekspozycji kapitału (poziomu ryzyka inwestycyjnego) oraz idącego z tym w parze wysokiego poziomu potencjalnego zysku. Popularność i duża skuteczność inwestycyjna formacji opartych o współczynniki Fibonacciego wynika z faktu, że metoda ta jako jedna z niewielu potrafi spełnić te założenia.
Formacja ABCD
Najprostszą formacją cenową opartą o liczby Fibonacciego jest wzór ABCD. Formacja ABCD została po raz pierwszy opisana przez Gartleya w jego książce “Profits in the stock market” w 1935 roku. Formacja AB/CD zawiera się w pojęciu ruchu mierzonego znanego z analizy technicznej. W przypadku omawianych w artykule zagadnień ruchem mierzonym będzie równość dwu odcinków AB i CD.
Ruch z punktu A do B jest pierwszą składową tej formacji; po krótkiej korekcie z punktu B do C formacja zostaje dokończona kolejnym ruchem ceny z punktu C do punktu D, który ma taki sam zakres cenowy jak AB. Krótko mówiąc po tym jak rynek zrealizował ruch cenowy AB i BC mierzymy zakres cenowy AB i odliczamy od punktu C. Jak widzimy w strukturze tej dwa ruchy cenowe są równe. Liczby Fibonacciego muszą w takim układzie wypaść w specyficznych miejscach. W idealnej strukturze AB/CD punkt zwrotny C musi powstać w takim miejscu, aby zasięg BC można było opisać przy pomocy iloczynu zasięgu AB i liczby 0,618 lub 0,786.
GARTLEY
Formacja Gartley to trzy fale korekty i dobrze sprzecyzowane proporcje oparte o poziomy wynikające z ciągu liczb Fibonacciego. W swojej postaci wykorzystuje APP=100% (Alternate Price Projection), inna nazwa to również ruch mierzony.
– korekta AB powinna wynosić 61,8% wcześniejszego ruchu XA,
– fala BC powinna stanowić 38,2%, 50%, 61,8%, 78,6% lub 88,6% długości fali AB,
– fala CD powinna stanowić 127,2%, 146%, 150%, 161,8% wcześniejszego ruchu BC oraz zatrzymać się na zniesieniu 78,6% fali XA,
Po ruchu impulsowym następuje korekta składająca się z 3 fal. Po utworzeniu formacji Gartley rynek powraca do trendu głównego i wybija nowy dołek lub szczyt. Jeżeli rynek nie przyspieszy w okolicach C może to sugerować, że nie będzie skłonny pokazać swojej siły i A zostanie nienaruszony. Formacja Gartley ma największą skuteczność kiedy pojawia się w trakcie istniejącego trendu. Wówczas potencjalny zysk jest duży, nie należy zapominać o ustawianiu zlecenia obronnego.
zobacz również:
Daniel Marcjanowicz aka Renton; inwestor na rynku akcji i forex, bloger w wolnych chwilach. Opisując rynki i instrumenty łączę narzędzia analizy technicznej w logiczną, spójną i prostą strategię inwestycyjną Dynamic Trading. Inwestowanie jest dla mnie środkiem, a nie celem. Kiedy tylko mogę ruszam za miasto - w góry, na rowerze w dolinki podkrakowskie.